Trizondal: nie umiemy w demokrację ani dziennikarstwo

Trochę przewrotny tytuł jest oczywiście odpowiedzią na opublikowany przez Goniec Dalmencki paszkwil anonima. Autor nie odważył się pod nim podpisać, co nie dziwi – tekst nie ma większego sensu.

Podstawowym zarzutem, stawianym przez nieznanego krytyka, jest rzekomy brak konsekwencji ze strony Kukrii. Na dowód przytacza on wypowiedzi Kukryjczyków: z jednej strony Ali Nišara, ; z drugiej strony – wypowiedzi Imeldy Laurel i moje. Cytaty te są następnie opatrzone komentarzem: „rozdwojenie jaźni”. Cóż, to chyba faktycznie bardzo poważny problem, gdy trzy różne osoby piszą różne rzeczy i mają różne poglądy?

Lokalna społeczność w obronie granic

Mieszkańcy Sarë położonego tuż przy granicy z Surmenią postanowili wziąć sprawy w swoje ręce i zadbać o nową granicę państwową. Dzięki środkom zebranym z obywatelskiej zbiórki udało się wybudować płot mający chronić lokalną społeczność przed nielegalnym przemytem.

Płot na surmeńskiej granicy

Nowa bariera przebiega w miejscu, gdzie dotychczas granicę wyznaczały jedynie surmeńskie słupy. „Kiedyś istniały tutaj umocnienia, ale zostały rozebrane przez Surmeńczyków po objęciu mandatu w Kukrii”, mówi nam Alexis Prokopis, mieszkaniec miasta. „Granica przebiega na płaskim terenie, więc łatwo przedostać się z jednego kraju do drugiego. Kiedyś nie powodowało to problemów, ale teraz, kiedy jesteśmy osobnym krajem, możemy doświadczać przemytu z obu stron i chcemy się przed tym zabezpieczyć”. Bariera powstała po kukryjskiej stronie pogranicza.

Ochotnicza Gwardia Narodowa sformowana!

Zgodnie z decyzją podjętą – pomimo różnic opinii między jej członkami – przez Kukryjską Radę Narodową, dotychczas organizowane lokalnie oddziały bojowników i obywatelskich milicji zostaną złączone w jedną formację – Ochotniczą Gwardię Narodową, która będzie stanowić siły zbrojne Republiki Kukrii.

Świeżo wcieleni do nowej formacji bojownicy Al-Muhabirin z podobizną dowódcy

Zgodnie z postanowieniami Uchwały, OGN ma liczyć sobie co najmniej 15 tysięcy żołnierzy, zgrupowanych w czterech brygadach. Początkowo kadry będą zapewne składać się głównie z dotychczasowych członków i bojowników organizacji takich jak kukryjski Saifullah (Miecz Boga) oraz pahasztuński Al-Muharibin (Wojownicy). Formacje te, tak jak i istniejącą na podstawie Deklaracji Niepodległości milicję ludową wcielono w skład nowej formacji.

Niepodległość Kukrii jest faktem nieodwoływalnym

Niniejszy artykuł, polemiczny względem artykułu Archonta Skitjosa, stanowi stanowisko autora i nie należy go traktować jako stanowisko władz Republiki Kukryjskiej.

Archont Zenovjos Skitjos w swoim artykule stwierdza, że „o niepodległości Kukrii należy rozmawiać z Surmenią”. I choćby stara się być przy tym nastawiony pozytywnie do samej idei, to popełnia błąd, próbując zakwalifikować tę sprawę jako wewnętrzną kwestię Surmenii.

Przede wszystkim Archont Skitjos